ទោះបីជាវិទ្យាសាស្ត្រដើរលឿនដល់កម្រិតណាក៏ដោយ ក៏ប្រជាពលរដ្ឋ ឬមហាជនតែងតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគំនិតមួយថាធម្មជាតិ គឺឥតខ្ជោះ។ ចុះបើការសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិវិញ តើវាគឺជាវិធីសាស្ត្រល្អ ឬមិនល្អ? ចុះតើហេតុអ្វីបានជាមាតាខ្លះត្រូវការវះកាត់ក្នុងពេលសម្រាលកូនទៅវិញ បើទោះបីជាពួកគាត់ខ្លះអាចមានលទ្ធភាពសម្រាលកូនតាមបែបធម្មជាតិនោះ?
បើតាមវេជ្ជបណ្ឌិតនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានឲ្យដឹងថាលក្ខណពិសេសរបស់ការវះកាត់ក្នុងពេលសម្រាលកូនដូចជា ការកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ខ្លាំងចំពោះម្តាយ អាចជួយសង្គ្រោះពេលដែលប្រសូតតាមធម្មជាតិជួបបញ្ហាហើយអាចកំណត់ថ្ងៃល្អ ព្រមទាំងទារកដែលប្រសូតដោយវះកាត់ឆ្លាតជាងទារកដែលកើតដោយធម្មជាតិ។
លោកបានពន្យល់ថា៖ «នៅពេលដែលយើងកើតបែបធម្មជាតិខណៈពេលកំពុងបង្កើតក្បាលរបស់ទារកត្រូវគាបខ្លាំងដែលជាកត្តានាំប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាល។ ប៉ុន្ដែខណៈពេលទារកដែលប្រសូតដោយវះកាត់គ្រូពេទ្យបានយកចេញមកក្រៅដោយមិនទើសក្បាលនោះទេ»។
អ្នកស្រី សុខបញ្ញា ដែលបានរៀបមង្គលការរយៈពេល៣ឆ្នាំមកហើយ ទើបតែសម្រាលកូនប្រុសអាយុ៦ខែបានឲ្យដឹងថា អ្នកនាង និងគ្រួសារបានជ្រើសរើសយកការវះកាត់ជាជម្រើសក្នុងការសម្រាលកូន ដំបូងរបស់ខ្លួនពីព្រោះស្ថានភាពសុខភាពមិនអាចឲ្យអ្នកនាងសម្រាលតាម បែបធម្មជាតិបានឡើយ។ កាលនោះ នៅពេលដែលទៅពិនិត្យដំបូងពេទ្យប្រាប់ឲ្យខ្ញុំព្យាយាមសម្រាលកូនតាមធម្មជាតិ។ ប៉ុន្តែដោយសារតែខ្ញុំមានសុខភាពខ្សោយ ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទ្រនឹងការឈឺចាប់រយៈពេលយូរបានទេ ទើបស្វាមីរបស់ខ្ញុំសុំពេទ្យឲ្យធ្វើការវះកាត់តែម្តង»។
មកទល់ពេលនេះ អ្នកស្រី សុខបញ្ញាអាចធ្វើអ្វីៗបានដូចធម្មតា ប៉ុន្តែរាល់ពេលអ្នកស្រីអង្គុយយូរ អ្នកស្រីមានអារម្មណ៍ចុកផ្នែកខាងពោះ និងចង្កេះ។ អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «ម្យ៉ាងវិញទៀត កន្លែងដែលវះនេះចាប់ផ្តើមមានស្នាមដុះដោយសារតែសាច់ខ្ញុំវាក្លាយ»។
ឆ្លើយនឹងសំណួរទាក់ទងសុខភាពផ្លូវភេទបន្ទាប់ពីសម្រាលកូនតាមធម្មជាតិរួច អ្នកស្រីក៏បានឆ្លើយថា អ្នកស្រី និងស្វាមី មិនមានអ្វីចោទជាបញ្ហានោះទេ ពីព្រោះដោយសារតែបច្ចេកវិទ្យាទំនើប កន្លែងរបួស ត្រូវបានដេរភ្ជាប់និងមករកសភាពដើមវិញស្ទើរតែទាំងស្រុងក្នុងរយៈពេល១០សប្តាហ៍។
ទាក់ទងទៅនឹងការសម្រាលកូនតាមបែបធម្មជាតិ បើតាមបទពិសោធរបស់អ្នកគ្រូពេទ្យរតនា ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យគុន្ធបុប្ផាបានពន្យល់អំពីលក្ខណពិសេសនៃការឆ្លងទន្លេបែបធម្មជាតិថា៖ «ស្បូនរបស់ម្តាយគ្រប់រូបនឹងកន្ទ្រាក់ពេលឆ្លងទន្លេ ដែលធ្វើឲ្យមានរំញោចធ្វើឲ្យម្តាយមានទឹកដោះ។ ចំពោះការបំបៅទឹកដោះដល់ទារកពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែរ ពីព្រោះកាកសំណល់និងឈាមដែលមិនទាន់ហូរចេញអស់ពេលការសម្រាលកូន នឹងហូរចេញអស់ ខណៈពេលដែលម្ដាយបំបៅដោះទារក»។
ចំពោះទារកវិញអ្នកគ្រូពេទ្យបានបន្ថែមថា ទារកក៏កំពុងព្យាយាមបញ្ចេញកម្លាំងដែលនាំឲ្យទារកនោះខ្ជាក់ចេញនូវកាកសំណល់ក្នុងមាត់។ ជាធម្មតាទេបើទោះបីជាអាហារចូលដល់ទារកតាមរយៈរន្ធផ្ចិតក៏ដោយទារកមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនទទួលចំណីតាមមាត់។ ជាក់ស្តែង ក្មេងដែលទើបប្រសូតភ្លាមចេះបៅបាត់ភ្លាមតែម្ដង»។
យើងក៏គួរសិក្សាគុណវិបត្តិរបស់ការសម្រាលកូនបែបធម្មជាតិផងដែរ ព្រោះវាអាចជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរមួយនៅពេលដែលក្បាលរបស់ទារកមិនសមមាត្រ ឬក៏ធំខ្លាំងជាង។ អ្នកគ្រូពេទ្យបានបន្ថែមថា៖ «ទារកនោះអាចនឹងខ្សោយងាយឈឺនិងពិបាកដកដង្ហើម ហើយអាចធ្វើឲ្យកកឈាមក្នុងខួរក្បាល ព្រោះក្បាលទារកត្រូវគាបខ្លាំងជាមួយនឹងឆ្អឹងរបស់ម្តាយ»។ ជាងនេះទៅទៀតអ្នកគ្រូពេទ្យបានឲ្យដឹងទៀតថា ទារកអាចសន្លប់នៅពេលដែលឈ្លក់ទឹកភ្លោះ។ ការសន្លប់នេះមានកម្រិតរបស់វា ដែលកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរនោះអាចប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទទាំង១២ ដូចជាភ្នែកមើលមិនច្បាស់ សួតមិនល្អឬក៏ ខ្សោយបញ្ញាជាដើម។
ដូច្នេះ ជម្រើសនៃការសម្រាលកូនបែបធម្មជាតិ ឬក៏វះកាត់ សុទ្ធតែមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរៀងៗខ្លួន ហើយវាគឺស្ថិតលើកាលៈទេសៈ។ ប៉ុន្ដែក្រុមគ្រូពេទ្យនៅតែលើកទឹកចិត្តឲ្យមាតាទាំងឡាយសម្រាលបុត្រតាមបែបធម្មជាតិ បើសិនជាមានលទ្ធភាព។ ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់គ្នា ជាពិសេសស្វាមីផ្ទាល់ត្រូវចេះផ្តល់ភាពកក់ក្តៅដល់ភរិយានៅពេលមានផ្ទៃពោះ និងកំពុងសម្រាល ព្រោះវាបានផ្តល់កម្លាំងចិត្តនិងកម្លាំងកាយដល់ម្តាយមិនឲ្យមានភាពភ័យខ្លាចពេលកំពុងឆ្លងទន្លេ ហើយជំរុញឲ្យកូនកើតមកលឿននិងមានសុខភាពល្អ»៕
